Louro

A auga que se fai un oco entre as pedras,
as herbas que, sen querelo, crecen nelas.
Os pes descalzos daquel rapaz de ollos verdes,
unha flor entre as nubes, as veces perdes.
Un solpor na ría de Muros,
unha charca entre os teus dedos
a esperanza dun amor
o brillo dos teus cabelos.
Que sorriso tan inesperado!
dixen logo de toparte
Que bico tan desexado!
pensei logo de sentirte.
Pode que o mar chegue a todos os lados
pero os finais máis felices son os máis inesperados.

31-7-2012